palec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
palec -l•ca; -l•ce, -l•ców: palec boży
Słownik języka polskiego PWN*
palec
• palcowy
1. «jeden z pięciu podłużnych członków będących zakończeniem dłoni lub stopy człowieka»
2. «zakończenie kończyny u zwierząt»
3. «część rękawiczki okrywająca palec»
4. «element maszyny lub urządzenia w postaci krótkiego pręta do przekazywania ruchu innemu elementowi lub do ograniczania ruchu»
• palcowy
duży palec «u ręki człowieka i kończyny przedniej małpy: kciuk; u stopy: paluch»
mały palec «piąty, najmniejszy palec u ręki lub nogi»