pan-

Wielki słownik ortograficzny PWN*

PAN (= Polska Akademia Nauk) PAN-u, PAN-ie a. ndm , , ,
Pan (mit.) -na, C. -nowi, Ms. -nie
pan -na, CMs. -nu; -nowie, -nów (skrót: p.)
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

Pan mit. gr. «bóg pasterzy, opiekun stad»
pan
1. «mężczyzna»
2. «oficjalna forma grzecznościowa używana przy zwracaniu się do mężczyzny lub w rozmowie o nim»
3. «ten, kto ma władzę nad kimś lub nad czymś»
4. «bogacz; dawniej też: właściciel majątku ziemskiego»
5. «mężczyzna stojący na czele domu, rodziny, gospodarstwa»
6. daw. «pracodawca w stosunku do służby»
7. Pan «Bóg»
8. pot. «nauczyciel»
9. «właściciel zwierzęcia domowego, zwłaszcza psa»
pan- «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na powszechność, ogólność tego, co nazywa drugi człon złożenia»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

pan
pan-

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „pan-” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „pan-” w Poradni Językowej PWN

Ciekawostki

Kliknij, aby zobaczyć „pan-” w Ciekawostkach

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „pan-” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „pan-” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Pan
pan (osoba dorosła)
pan (rodziny, imperium)
pan (właściciel majątku)
pan (od przyrody) pot.
być na pan
być za pan brat (z kimś)
być za pan brat (z czymś)
jak go Pan Bóg stworzył
mówić per pan
Pan Bóg
pan domu
pan i władca żart.
Pan Jezus
pan młody
Pan Stworzenia
Pan Świata
pan władza pot.
Pan Wszechrzeczy
Pan Zastępów
taki, jakim go Pan Bóg stworzył
fletnia Pana
strzelać Panu Bogu w okno

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego