panicz

Wielki słownik ortograficzny PWN*

panicz -cza; -cze, -czów

Słownik języka polskiego PWN*

panicz
1. daw. «niedorosły syn w zamożnej rodzinie»
2. iron. «młody elegancki mężczyzna przyzwyczajony do wygodnego życia»

• paniczyk

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

panicz

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „panicz” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „panicz” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego