parę

Wielki słownik ortograficzny PWN*

parę -ru, -roma
par (tytuł) -rze; -rowie, -rów
par. (= paragraf)
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

parę zob. I kilka.
paro-, paru- «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na parokrotne występowanie tego, co nazywa drugi człon złożenia»
par
1. «członek brytyjskiej Izby Lordów»
2. «we Francji w latach 1814–1848: członek wyższej izby parlamentu»
3. «w średniowieczu: członek grupy feudalnej złożonej z równych sobie wasali, podlegających jednemu seniorowi»

• parowski
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

parę
para-
paro-
par I

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „parę” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „parę” w Poradni Językowej PWN

Ciekawostki

Kliknij, aby zobaczyć „parę” w Ciekawostkach

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „parę” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „parę” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego