parch
Wielki słownik ortograficzny PWN*
parch -r•chu a. -r•cha; -r•chy, -r•chów
Słownik języka polskiego PWN*
parch
• parchaty
1. «grzybicza choroba skóry objawiająca się żółtawymi strupami; też: te strupy»
2. «choroba roślin wywoływana przez pasożytnicze grzyby, objawiająca się plamami i naroślami; też: te plamy i narośle»
• parchaty