pałanka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

pałan•ka (warownia) -n•ce, -n•kę; -nek
pałan•ki (zool.) -nek

Słownik języka polskiego PWN*

pałanka I
1. «mała warownia ziemna budowana dawniej w Turcji i na Węgrzech»
2. «część warowni kozackiej, w której mieściła się kwatera atamana, kancelaria, skarb wojska oraz cerkiew»
pałanka II «nadrzewne zwierzę o gęstym futrze i długim, chwytnym ogonie, żyjące w Australii i Nowej Gwinei»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego