piętro
Wielki słownik ortograficzny PWN*
piętro -trze; -ter (a. piętr) (skrót: p.)
Słownik języka polskiego PWN*
piętro
• piętrowy • piętrowo
1. «kondygnacja budynku nad parterem lub nad inną kondygnacją»
2. «strefa znajdująca się na określonej wysokości nad poziomem morza, w której panuje pewien typ roślinności»
3. «zespół warstw skalnych powstałych w czasie wieku geologicznego»
4. «część złoża przygotowana do jednoczesnego wybierania»
5. «w drzewostanie leśnym: jednakowa wysokość koron pewnej grupy drzew lub krzewów»
• piętrowy • piętrowo
piętrami «jedno nad drugim»
