plątać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

plątać plączę, plączą; plącz•cie

Słownik języka polskiego PWN*

plątać
1. «łączyć coś ze sobą w sposób bezładny»
2. «powodować zamęt w czymś»
3. «mylić ze sobą różne osoby, rzeczy itp.»
4. «niepotrzebnie angażować kogoś w jakieś sprawy»
plątać się
1. «łączyć się ze sobą w sposób bezładny»
2. «stawać się bezładnym, niejasnym»
3. «pojawiać się natrętnie co pewien czas»
4. «dawać sprzeczne odpowiedzi»
5. «nie móc uwolnić się od czegoś, co krępuje ruchy»
6. «zwisać, przeszkadzając komuś»
7. «być branym za kogoś, za coś innego»
8. «kręcić się gdzieś niepotrzebnie»
9. «być niedbale rzuconym»
10. «niepotrzebnie mieszać się w coś»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego