placyk
Wielki słownik ortograficzny PWN*
placyk -ku, -kiem; -ków
Słownik języka polskiego PWN*
plac
• placowy • placyk
1. «duża, wolna przestrzeń w mieście powstała najczęściej przy zbiegu ulic, zwykle otoczona budynkami»
2. «teren wydzielony pod zabudowę oraz teren wokół zabudowy»
3. daw. «miejsce bitwy, pojedynku»
• placowy • placyk
Zagraj z nami!
