plastyka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
plastyka -yce, -ykę
Słownik języka polskiego PWN*
plastyka
• plastyk • plastyczka
1. «dziedzina sztuki obejmująca architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę itp.»
2. «modelowanie w miękkim materiale»
3. «przedmiot w szkole lub zajęcia pozaszkolne, na których uczniowie rysują, malują, rzeźbią oraz poznają podstawowe wiadomości dotyczące sztuk plastycznych; też: lekcja tego przedmiotu»
4. «wyrazistość, bryłowatość form, kształtów»
5. «sugestywne, obrazowe przedstawienie, opisanie postaci, sytuacji itp.»
6. środ. «chirurgia lub operacja plastyczna»
7. środ. «rodzaj gimnastyki przy muzyce wyrabiającej harmonię ruchów»
• plastyk • plastyczka
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
