podniosły
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pod•nieść -niosę, -niesiesz, -niosą; -nieś•cie; -niósł, -nios•ła, -nieś•li; -niósł•szy; -niesiony
Słownik języka polskiego PWN*
podniesienie «w liturgii katolickiej: następująca po konsekracji część mszy, w czasie której ksiądz podnosi w górę hostię i kielich»
podnieść — podnosić
1. «niosąc, ciągnąc lub pchając, umieścić kogoś, coś na wyższym miejscu, w pozycji pionowej»
2. «wziąć coś, co leży nisko lub co upadło»
3. «pomóc komuś wstać lub usiąść»
4. «niosąc, trzymając, przybliżyć do czegoś»
5. «uczynić coś wyższym przez nasypanie, nałożenie czegoś itp.»
6. «spowodować uniesienie czegoś w górę, w powietrze»
7. «spowodować zwiększenie czegoś pod względem liczby, nasilenia, znaczenia, wartości, jakości itp.»
8. «uczynić coś lepszym»
9. «zacząć jakąś akcję, działalność»
10. «powiedzieć lub napisać o czymś lub o kimś z uznaniem»
11. «zbudować od nowa»
