podtuczać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pod•tuczać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
podtuczyć — podtuczać
1. «karmiąc intensywnie, utuczyć zwierzę do pewnego stopnia»
2. pot. «karmiąc nadmiernie, spowodować czyjeś lekkie utycie»
podtuczyć się — podtuczać się
1. «o zwierzętach: zostać podtuczonym»
2. pot. «o ludziach: przybrać trochę na wadze»