pogotowie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pogotowie: pogotowie ratunkowe, ale: Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe
Tatrzań•skie Ochot•nicze Pogotowie Ratun•kowe Tatrzań•skiego Ochot•niczego Pogotowia Ratun•kowego (skrót: TOPR)
Słownik języka polskiego PWN*
pogotowie
1. «instytucja udzielająca doraźnej pomocy w jakiejś dziedzinie; też: budynek, w którym mieści się ta instytucja»
2. «stan gotowości do natychmiastowego działania»
pogotowie kasowe «określona suma pieniędzy, która musi znajdować się w kasie jako zabezpieczenie na nieprzewidziane wydatki»
pogotowie (ratunkowe)
1. «instytucja służby zdrowia zajmująca się udzielaniem doraźnej pomocy lekarskiej w nagłych wypadkach; też: budynek, w którym mieści się ta instytucja»
2. «specjalnie wyposażony samochód, przystosowany do przewożenia chorych do szpitala»