pohańbienie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pohań•bić -hań•bię, -hań•bią; -hańb, -hańb•cie
Słownik języka polskiego PWN*
pohańbienie «hańba, niesława»
pohańbić «okryć hańbą, postępując w sposób niegodny»
pohańbić się «okryć hańbą samego siebie»