pokuta
Słownik języka polskiego PWN*
pokuta
• pokutny
1. «w wielu religiach: kara za grzechy, połączona z żalem i skruchą»
2. «w Kościele katolickim: jeden z siedmiu sakramentów, w którym grzesznik wyznaje grzechy, a kapłan odpuszcza je i wyznacza za nie karę»
3. «kara za jakieś przewinienia, wykroczenia; też: odbywanie tej kary»
• pokutny
pokuć «przybić podkowy pod kopyta kilku lub wielu koniom»