polecenie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

polecenie; -ceń
polecić -lecę, -lecą; -leć•cie; -lecił, -lecili
polecieć -lecę, -lecą; -leć•cie; -leciał, -lecieli

Słownik języka polskiego PWN*

polecenie
1. «wypowiedź nakazująca komuś wykonanie jakiejś czynności»
2. «zaprotegowanie kogoś»
polecićpolecać
1. «powiedzieć komuś, żeby coś zrobił»
2. «dać kogoś lub coś pod czyjąś opiekę»
3. «przedstawić kogoś lub coś w korzystnym świetle»
polecieć
1. «udać się dokądś drogą powietrzną»
2. «wzbić się w powietrze»
3. «zostać wyrzuconym, wypchniętym do góry, w powietrze»
4. «zostać zrzuconym, spaść z góry na dół»
5. «o cieczy: wypłynąć skądś»
6. pot. «przemieścić się bezwładnie»
7. pot. «pobiec lub pójść dokądś bardzo szybko»
8. pot. «zostać zwolnionym z pracy, zdegradowanym ze stanowiska»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego