pozwalać
Słownik języka polskiego PWN*
pozwalać I zob. pozwolić.
pozwalać II
1. pot. «zgromadzić wiele rzeczy w jednym miejscu, rzucając jedne na drugie»
2. pot. «zrzucić, zepchnąć lub spowodować upadek wielu ludzi, rzeczy»
pozwolić — pozwalać I
1. «zgodzić się na coś lub nie przeciwdziałać czemuś»
2. «o okolicznościach: umożliwić coś, dopuścić do czegoś, nie przeszkodzić czemuś»
3. «w zwrotach grzecznościowych wyrażających propozycję, pytanie o zgodę, prośbę o przyzwolenie na coś, np. Pan pozwoli, że się przedstawię.»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
