pośrednik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
po•śred•nik (osoba) -ikiem; -icy, -ików
Słownik języka polskiego PWN*
pośredniczyć
• pośrednik • pośredniczka
1. «załatwiać jakieś sprawy między kimś a kimś lub starać się doprowadzić do zgody między dwiema osobami»
2. «kojarzyć kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwiać kontakty uczestnikom rynku pracy»
• pośrednik • pośredniczka