próżniaczy
Wielki słownik ortograficzny PWN*
próżniaczyć się -czę się, -czą się; -cz•cie się
Słownik języka polskiego PWN*
próżniak «osoba prowadząca bezczynne życie»
• próżniaczy, próżniacki • próżniaczo • próżniaczka • próżniactwo
• próżniaczy, próżniacki • próżniaczo • próżniaczka • próżniactwo
próżniaczyć się, próżniaczyć «spędzać czas bezczynnie»