prażyć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

prażyć -ażę, -ażą; -aż, -aż•cie

Słownik języka polskiego PWN*

prażyć
1. «oddziaływać na kogoś gorącem, wydzielać intensywne, dokuczliwe ciepło»
2. «strzelać intensywnie, seriami»
3. «bić, smagać»
4. «poddawać produkty żywnościowe działaniu wysokiej temperatury bez użycia tłuszczu»
5. «ogrzewać jakąś substancję, zwykle poniżej temperatury topnienia, w celu wywołania określonych przemian»
prażyć się
1. «wystawiać się na działanie silnego gorąca»
2. «o produktach żywnościowych: być poddawanym działaniu wysokiej temperatury»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego