prawniczy
Słownik języka polskiego PWN*
prawo
• prawny, prawniczy • prawnie • prawnik • prawniczka
1. «ogół przepisów i norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności»
2. «norma prawna»
3. «nauka o prawie, studia nad prawodawstwem»
4. «uprawnienia przysługujące komuś zgodnie z obowiązującymi przepisami»
5. «zasada rządząca procesami przyrodniczymi i społecznymi, stanowiąca cel badań naukowych»
6. «kierunek studiów związanych z nauką o prawie, z prawoznawstwem»
• prawny, prawniczy • prawnie • prawnik • prawniczka
dogmatyzm prawniczy «w nauce prawa: metoda polegająca na ograniczeniu się do formalnej analizy obowiązującego ustawodawstwa, z wyłączeniem badań nad prawem jako zjawiskiem społecznym»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
