proteusz

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Proteusz (postać mit.; księżyc Neptuna) -sza
proteusz (człowiek zmienny) -sza; -sze, -szy (a. -szów)
proteusz (zwierzę) -sza; -sze, -szy

Słownik języka polskiego PWN*

proteusz, proteus
1. Proteusz, Proteus mit. gr. «bóstwo morskie posiadające dar wieszczenia i przybierania najrozmaitszych postaci»
2. «człowiek o zmiennej naturze»

• proteuszowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego