pryncypałowa
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pryn•cypałowa -wej, -wą, W. -wo; -we, -wych
Słownik języka polskiego PWN*
pryncypałowa pot. «żona pryncypała»
pryncypał
• pryncypałowy • pryncypałka
1. pot. «zwierzchnik, często będący jednocześnie właścicielem zakładu»
2. «podstawowy głos manuałowy i pedałowy w organach»
• pryncypałowy • pryncypałka