przeć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
przeć
1. «posuwać się gwałtownie naprzód; też: z wysiłkiem przemieszczać się w górę»
2. «napierać na coś, na kogoś»
3. «usilnie dążyć do czegoś»
4. «o doznaniach, uczuciach: pobudzać do czegoś»
5. «wstrzymując oddech, napinać grupy mięśni, aby wywołać ucisk na odpowiednie narządy jamy brzusznej»
parcie
1. «naciskanie, ciśnienie, napór»
2. «ucisk napiętych mięśni na pęcherz moczowy lub odbytnicę»
3. «siła wywierana przez płyn na ścianki naczynia lub powierzchnię zanurzonego w nim ciała»
party «popołudniowe przyjęcie towarzyskie»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
