przeciw
Słownik języka polskiego PWN*
przeciw
1. «przyimek przyłączający nazwę stanu rzeczy, na które się dana osoba nie zgadza, np. Mieszkańcy gminy protestowali przeciw budowie oczyszczalni ścieków.»
2. «przyimek przyłączający nazwę osoby, której ktoś zamierza zrobić coś złego, np. Generał poprowadził dywizjon przeciw nieprzyjacielskim czołgom.»
3. «przyimek przyłączający nazwę stanu rzeczy, któremu określone działania mają zapobiec lub który mają usunąć, np. Łykał tabletki przeciw grypie.»
4. «przyimek przyłączający nazwę stanu rzeczy, której istnienie jest zagrożone, np. Wykroczenia przeciw porządkowi i spokojowi publicznemu podlegają karze.»
5. «przyimek przyłączający nazwę osoby lub grupy osób, z którą inna osoba lub grupa osób współzawodniczy, np. Dwie drużyny dziennikarzy mają walczyć przeciw sobie o puchar prezydenta miasta.»
6. daw. «przyimek wraz z przyłączanym rzeczownikiem komunikujący o kierunku ruchu odwrotnym do kierunku zjawiska nazywanego przez ten rzeczownik, np. Łódź z trudem płynęła przeciw prądowi rzeki.»
przeciw- «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający działanie przeciwne»
głos za, głos przeciw «indywidualna decyzja głosującego świadcząca o jego poparciu lub braku poparcia dla kandydata, wniosku, uchwały itp.»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
