przesycony
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przesycić -ycę, -ycą; -yć•cie
Słownik języka polskiego PWN*
roztwór przesycony «roztwór o większym stężeniu określonego składnika, niż wynosi jego rozpuszczalność w danych warunkach»
przesycenie «sytuacja, stan, w których odczuwa się nadmiar czegoś»
przesycić — przesycać
1. «spowodować nadmierne przeniknięcie jakiejś substancji, jakiegoś zapachu do czegoś»
2. «o substancji, zapachu: przeniknąć obficie do czegoś»
3. «wywołać u kogoś uczucie przesytu»
4. «uwypuklić jakieś cechy poprzez nagromadzenie określonych elementów»
5. «spowodować wystąpienie, pojawienie się czegoś w nadmiernej ilości»
6. przesycać «wygrzewać stop i następnie gwałtownie go oziębiać, powodując zwiększenie jego plastyczności»