przeznaczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
prze•znaczyć -czę, -czą; -cz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
przeznaczyć — przeznaczać
1. «określić z góry cel, któremu coś ma służyć, przekazać coś dla kogoś, na czyjś użytek, na czyjąś korzyść»
2. «z góry określić zakres czyichś obowiązków, wybrać komuś zawód, wyznaczyć do pełnienia jakiejś funkcji»
przeznaczenie
1. «praktyczny cel, do którego coś jest przeznaczone, zakwalifikowane, któremu dana rzecz służy»
2. «powołanie, posłannictwo»
3. «nieunikniona przyszłość, nieuchronna konieczność nadejścia, stania się czegoś»