przysposobienie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

przy•sposobienie
przy•sposobić -sobię, -sobią; -sób•cie
przy•sposobiony; -bieni

Słownik języka polskiego PWN*

przysposobienie «akt prawny, na mocy którego obce dziecko zostaje przyjęte do rodziny, nabywa praw do nazwiska i do dziedziczenia»
przysposobienie obronne «przedmiot nauki w szkole średniej»
przysposobić — przysposabiać
1. «wyszkolić kogoś w czymś lub uczynić kogoś zdatnym do czegoś»
2. praw. «przyjąć do rodziny cudze dziecko, uznając je za swoje»
3. daw. «przygotować coś do użytku»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

przysposobienie
przysposobić
przysposobiony

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „przysposobienie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „przysposobienie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „przysposobienie” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego