przyzwyczajenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przy•zwyczajenie; -jeń
przy•zwyczaić -aję, -aisz, -ają; -aj•cie
Słownik języka polskiego PWN*
przyzwyczajenie «nawyk, zwyczaj»
przyzwyczaić — przyzwyczajać
1. «sprawić, że ktoś zaczął traktować coś lub kogoś nieznanego jako coś normalnego lub kogoś znanego mu»
2. «sprawić, że ktoś stale potrzebuje czegoś lub czyjejś obecności»
3. «sprawić, że ktoś nabrał nawyku lub przystosował się do czegoś»
przyzwyczaić się — przyzwyczajać się
1. «zacząć traktować coś lub kogoś nieznanego jako coś normalnego lub kogoś znanego»
2. «zacząć stale potrzebować czegoś lub czyjejś obecności»
3. «nabrać nawyku lub przystosować się do czegoś»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
