pucha

Wielki słownik ortograficzny PWN*

pucha pusze, puchę; puch
puch -chu; -chów
puchy (pot.) puch

Słownik języka polskiego PWN*

puszka
1. «blaszany pojemnik zamykany hermetycznie lub podobny pojemnik z pokrywką, służący do przechowywania różnych produktów; też: zawartość takiego pojemnika»
2. «duża blaszana skarbonka, używana do kwestowania»
3. «osłona miejsca, w którym koncentrują się przewody elektryczne, kablowe, zabezpieczająca bezpieczniki itp.»
4. «owoc niektórych roślin, mający postać torebki zawierającej nasiona»
5. «zarodnia mszaków»
6. «złoty lub pozłacany kielich z przykrywką, służący do przechowywania komunikantów»
7. środ. «więzienie»

• puszkowy • puszeczka • pucha
puch
1. «u ptaków: drobne, miękkie pióra tworzące spodnią osłonę ciała; też: takie pióra używane do wypełniania kołder, kurtek itp.»
2. «u zwierząt: krótkie, miękkie włosy pokrywające ich ciało; u człowieka: pierwsze owłosienie»
3. «miękkie, delikatne włoski pokrywające rośliny lub ich części»
4. «coś miękkiego, puszystego»

• puchowy
puchy pot. «brak kogokolwiek lub czegokolwiek w jakimś miejscu»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego