pucka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

puc•ki (od: Puck); -c•cy: Zatoka Pucka
Pucek (imię psa) -c•ka, -c•kiem
pucek (żart. o człowieku pucołowatym) -c•ka, -c•kiem; -c•ki, -c•ków

Słownik języka polskiego PWN*

pucek pot. «osoba pucołowata»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego