puszczać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

puszczać -am, -ają
puszcza -czę; puszcz: pierwotna puszcza, ale: Puszcza Białowieska, Puszcza Kampinoska, Puszcza Niepołomicka
Puszcza Mariań•ska (miejscowość) Puszczy Mariań•skiej, Puszczę Mariań•ską; przym.: puszczański

Słownik języka polskiego PWN*

puścićpuszczać
1. «przestać trzymać coś ręką»
2. «sprawić, że coś leci, płynie, porusza się»
3. «pozwolić komuś odejść, wyjść»
4. «pozwolić komuś, czemuś wejść gdzieś»
5. «wypuścić z siebie»
6. «o roślinach: wydać nowe pędy, liście, korzenie»
7. «sprawić, że coś krąży wśród ludzi»
8. «uruchomić jakieś urządzenie»
9. «nadać w telewizji lub w radiu»
10. «przeprowadzić, wybudować coś gdzieś»
11. «połączyć miasto, osiedle, wieś z siecią komunikacyjną, kierując tam jakiś środek lokomocji»
12. «ustąpić pod naciskiem i np. otworzyć się, pęknąć»
13. «stracić intensywność barwy»
14. «o plamach, zabrudzeniach: dać się usunąć»
15. pot. «szybko, lekkomyślnie wydać pieniądze»
16. pot. «opublikować na łamach prasy»
17. daw. «zrzec się czegoś na zasadzie zapisu, zastawu, dzierżawy»
puszczać krew «dawniej: nacinać żyłę w celu spowodowania upływu krwi i obniżenia ciśnienia»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego