rozkuwać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
roz•kuwać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
rozkuć — rozkuwać
1. «uderzając mocno, rozbić coś twardego, krusząc na mniejsze części»
2. «rozbić okowy, łańcuchy, uwalniając kogoś z więzów»
3. «rozklepać, rozpłaszczyć przez kucie»
rozkuć się — rozkuwać się
1. «uwolnić się z więzów, okowów»
2. «uwolnić się wzajemnie z więzów, okowów»
3. «o koniu: stracić podkowę (podkowy)»
