rozpustnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
roz•pust•nik -ikiem; -icy, -ików
Słownik języka polskiego PWN*
rozpustny
• rozpustnie • rozpustnik • rozpustnica
1. «oddający się rozpuście»
2. «nacechowany rozpustą»
• rozpustnie • rozpustnik • rozpustnica