rytm
Wielki słownik ortograficzny PWN*
rytm -t•mu, -t•mie; -t•mów
Słownik języka polskiego PWN*
rytm
• rytmiczny • rytmicznie • rytmiczność
1. «regularne powtarzanie się czegoś w jednakowych odstępach czasu lub w jednakowych odległościach w przestrzeni»
2. «ustalona kolejność jakichś zdarzeń, procesów itp.»
3. lit. «równomierne powtarzanie się elementów dźwiękowych i składniowych»
4. «czynnik regulujący czas trwania dźwięków w utworze muzycznym i wyznaczający ich następstwo w czasie»
• rytmiczny • rytmicznie • rytmiczność
rytm biologiczny zob. biorytm.
rytm swobodny muz. «rytm asymetryczny niedający się ująć w takty»
