rzeźnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
rzeź•nik -ikiem; -icy, -ików
Słownik języka polskiego PWN*
rzeźnik
• rzeźniczy, rzeźnicki • rzeźniczka • rzeźnictwo
1. «człowiek zajmujący się ubojem zwierząt»
2. «sprzedawca w sklepie mięsnym»
3. pot. «sklep mięsny»
4. pot. «kat, oprawca»
5. pogard. «nieudolny chirurg»
• rzeźniczy, rzeźnicki • rzeźniczka • rzeźnictwo
