satyr

Wielki słownik ortograficzny PWN*

satyr -rze; te -ry, ci -rowie, -rów
satyra -rze, -rę; satyr

Słownik języka polskiego PWN*

satyr
1. mit. gr. «bożek płodności i urodzaju przedstawiany jako pół człowiek, pół kozioł»
2. «lubieżny mężczyzna»

• satyrowy
satyra
1. «utwór literacki ośmieszający i piętnujący wady ludzkie, obyczaje, stosunki społeczne itp.»
2. «ośmieszanie lub piętnowanie czegoś»

• satyryczny • satyrycznie • satyryczność • satyryk • satyryczka
satyra menippejska «gatunek literacki uprawiany w starożytności, mający charakter swobodnej gawędy»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego