scenografka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
sceno•graf•ka -f•ce, -f•kę; -fek
Słownik języka polskiego PWN*
scenografia «opracowanie plastycznej i architektonicznej oprawy widowiska, filmu itp.; też: oświetlenie, dekoracje, kostiumy i rekwizyty stanowiące taką oprawę»
• scenograficzny • scenograficznie • scenograf • scenografka
• scenograficzny • scenograficznie • scenograf • scenografka