senior
Wielki słownik ortograficzny PWN*
senior -rze; -rzy (a. -rowie), -rów (skrót: sen.)
Słownik języka polskiego PWN*
senior
• senioralny • seniorka
1. «najstarszy wiekiem członek rodziny lub rodu»
2. «najstarszy wiekiem lub stażem członek jakiegoś zespołu»
3. «zawodnik w wieku odpowiednim do uprawiania danej dyscypliny sportowej»
4. «w Polsce dzielnicowej: najstarszy z Piastów, któremu mieli podlegać książęta poszczególnych dzielnic»
5. «w prawie lennym: feudał sprawujący opiekę nad uzależnionym od niego wasalem»
• senioralny • seniorka
Konwent Seniorów «organ doradczy w sejmie»
