siec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

siec siekę, sieczesz, sieką; siecz•cie; siekł; sieczony

Słownik języka polskiego PWN*

siec
1. «bić batem, kijem itp., zostawiając ślady»
2. «uderzać czymś ostrym, raniąc lub zabijając»
3. «o deszczu, śniegu, wietrze itp.: padać gęsto, uderzając w coś ostro»
4. reg. «kosić, żąć»
siec się
1. «chłostać się wzajemnie»
2. «walcząc ze sobą, ranić się wzajemnie»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego