siekać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
siekać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
siekać
1. «ciąć coś na drobne kawałki, uderzając szybko nożem lub tasakiem»
2. «bić, zostawiając na ciele czerwone pręgi lub przecinając skórę»
3. «używając broni, ranić, zabijać kogoś lub dziurawić coś»
4. «o wietrze, deszczu, śniegu itp.: uderzać ostro, boleśnie»
siekać się «ranić się wzajemnie bronią sieczną»