skrobaczka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
skrobacz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
Słownik języka polskiego PWN*
skrobaczka
1. «żelazne ostrze przybijane przed wejściem do domów, służące do zeskrobywania błota lub śniegu z obuwia»
2. «rodzaj nożyka do obierania warzyw»
3. «wycieraczka do zeskrobywania szronu, lodu, śniegu z szyb samochodu»
4. «narzędzie chirurgiczne do oddzielania okostnej od kości»
5. zob. skrobak.