skubać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

skubać -ubię, -ubią; -ub, -ub•cie
skubany; -ni

Słownik języka polskiego PWN*

skubnąćskubać
1. «chwytając coś lekko, pociągnąć, szczypnąć»
2. «oderwać coś po trochu, po kawałku»
3. «o zwierzętach: chwytając pyskiem, dziobem trawę, liście, zerwać i jeść»
4. skubać «rozdzielać zbite włókna czegoś»
5. skubać «wyrywać pióra z zabitego ptaka»
6. «o ludziach: zjeść niewiele, po trochu»
7. pot. «okraść kogoś»
skubać brwi «regulować kształt brwi, wyrywając poszczególne włoski»
skubnąć sięskubać się
1. «skubnąć, szczypnąć samego siebie»
2. «skubnąć, szczypnąć siebie nawzajem»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego