spokojniutki
Słownik języka polskiego PWN*
spokojny
• spokojniutki
1. «niedoznający i niepokazujący silnych uczuć; też: świadczący o czyimś spokoju»
2. «pełen ciszy, spokoju»
3. «upływający w zgodzie, bez kłopotów»
4. «przebiegający bez większych emocji»
5. «umiarkowany, nierzucający się w oczy»
• spokojniutki