strącać

Słownik języka polskiego PWN*

strącićstrącać
1. «spowodować spadnięcie skądś kogoś lub czegoś»
2. «strzałem zrzucić na ziemię coś lecącego»
3. pot. «odliczyć komuś pewną kwotę od należności»
4. «wydzielić z roztworu substancję w postaci osadu»
5. «o substancjach chemicznych: spowodować wydzielanie się osadu z roztworu»
strącić sięstrącać się «o pewnych substancjach chemicznych: wydzielić się z roztworu w postaci osadu»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego