stropiony

Wielki słownik ortograficzny PWN*

stropiony; -pieni
strop -pu, -pie; -pów
stropić się -pię się, -pią się; -p•cie się

Słownik języka polskiego PWN*

stropiony «pozbawiony pewności siebie; też: świadczący o takim stanie»
strop
1. «sufit w okazałym gmachu, w okazałej sali»
2. «poziomy element konstrukcyjny oddzielający poszczególne kondygnacje budynku»
3. «górna powierzchnia warstwy skalnej lub jaskini, groty»
4. «górna powierzchnia wyrobiska»
5. «lina w kształcie pętli do podnoszenia i przenoszenia ciężarów na statku»

• stropowy
stropić «pozbawić kogoś pewności siebie, wprawić w zakłopotanie»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego