substytuować
Wielki słownik ortograficzny PWN*
sub•stytuować -tuuję, -tuują
Słownik języka polskiego PWN*
substytucja
• substytucyjny • substytuować
1. «zastąpienie czegoś czymś»
2. «wzajemna zastępowalność dóbr o podobnych właściwościach»
3. «metoda ustalania tożsamości funkcjonalnej jednostek językowych lub różnicy w pełnionych przez nie funkcjach, polegająca na wymienianiu tych jednostek w kontekstach określonego typu»
4. «zastępowanie jednego elementu językowego przez inny element o tej samej funkcji»
5. «przeniesienie pełnomocnictwa na inną osobę»
• substytucyjny • substytuować