suspendować
Wielki słownik ortograficzny PWN*
sus•pen•dować -duję, -dują
Słownik języka polskiego PWN*
suspensa
• suspendować
1. «w Kościele katolickim: kara pozbawiająca osobę duchowną prawa pełnienia funkcji»
2. daw. «zawieszanie kogoś w urzędowaniu»
3. daw. «zawieszenie mocy obowiązującej jakiegoś prawa lub rozporządzenia»
• suspendować