suspensa

Wielki słownik ortograficzny PWN*

sus•pen•sa (rel.) -sie, -sę
sus•pens (film., lit.) -n•su, -n•sie; -n•sów
in sus•pen•so

Słownik języka polskiego PWN*

suspensa
1. «w Kościele katolickim: kara pozbawiająca osobę duchowną prawa pełnienia funkcji»
2. daw. «zawieszanie kogoś w urzędowaniu»
3. daw. «zawieszenie mocy obowiązującej jakiegoś prawa lub rozporządzenia»

• suspendować
suspens [wym. suspens, saspens] «chwyt w filmach i powieściach polegający na wstrzymaniu biegu akcji, stosowany w celu wzmożenia napięcia albo zaskoczenia widza lub czytelnika niespodziewanym zwrotem akcji»
in suspenso «w zawieszeniu»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

suspensa

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „suspensa” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „suspensa” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „suspensa” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego