syntetyk

Wielki słownik ortograficzny PWN*

syn•tetyk (człowiek) -yka, B.= D., -ykiem; -ycy, -yków
syn•tetyk (produkt) -ku, B.= M., -kiem; -ki, -ków
syn•tetyka -yce, -ykę

Słownik języka polskiego PWN*

syntetyk I
1. «produkt otrzymywany syntetycznie w wyniku procesów chemicznych»
2. «syntetyczny materiał ubraniowy»
syntetyk II «osoba posługująca się metodą syntezy»
syntetyka «zespół kont umożliwiający zbilansowanie danych i ogólną ocenę stanu majątkowego firmy»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego